Langkay
ni Danny S. Tabuyan
Masinaaw ang palibot, masanag ang sirak kang adlaw, asul ang langit matapos ang madamul nga uran kang nagligad nga gabii. Indi mapahid ang yuhum kang mga kabulakan, kang mga hilamon sa patag, kag kag lang kakahuyan, kag maalwan nga nagabuga kang preska nga hangin.
Malipayun nga nagakantakanta si Puring samtang nagahalay kang mga binunakan, samtang si Pitong nga ana bana nagpurupanihol samtang nagahumlad kang amakan nga buladan kang paray. Ginabalikid ni Puring ang ana bana kag pamangkoton, “Kita mo si Atong?”
“Daw dyan lang man kaina sa ibabaw, nga may ginakutikuti,” ang sabat ni Pitong.
Si Atong libayun ni Puring nga disiotso run ang idad piro lima ka tuig ang ana kalag. Palangga kang mag-asawa si Atong tungud nga mabuut man dya. Gin-akuan nanda ang mag-atipan kanana hay wara run man ti ginikanan sanday Puring kag ang ana mga bugtu raku ti kabataan kag pigado man ang anda pangabuhi kag sara pa, sanda tana nga mag-asawa wara man ti bata.
“Atong,” tawag ni Puring, “indi kaw maglaghit dyan ha?!”
Mahipid nga bayi si Puring, limpyo ang ana balay, nagahininghining ang salug nga kawayan kag nagainaw-inaw ang mga kurtina. Amo man ra nga bisan si Atong limpyo man bisan sa ana pag-ulus.
“Atong! Ay, daw wara pagsabat haw, wara run dyan bay?” kuon ni Puring.
“Ay, ti, kon diin ruman tana nagtayug ran, i,” sabat ni Pitong.
Wara man sanda nagatingala kon wara si Atong hay duna tana kanana ang maglagaw, kag man-an nanda nga kamaan man mag-uli kon kabatyag ka gutum kag katultol man manginsapo sa kusina.
“Dyanay bala, malaga anay ako ka monggo,” kuon ni Puring, “ugaring hay wara garing ako ti inoglangkay ba.”
“Gisaha lang sa kamatis kag sibuyas kag langkayan ka balunggay, namit run ra,” ang tugda ni Pitong.
Samtang si Atong, natak-an ka duyu sa baraka sa krusing. Nagtindug kag magpanaw ruman hasta nga nakaabot sa patyo kag didto magsagad ka pungko sa ibabaw kang mga pantyon. Kang urihi sa sagad na nga libotlibot nakita na ang ang nagarapta nga tul-an kang tawo didto ayun sa pusod kang patyo.
Ginpamurot na ang mga intuk nga mga tul-an kang mga tudlo kang alima kang tawo. Tungud hay uga run ang mga tul-an ana naluyagan nga sipalun kag pakalay-kalayun sa ana mga alima. Hasta nga nagbatyag tana kang kagutum kag nadumduman na nga mag-uli.
Kang nagaigma sanda nga tatlo, nami gid ang anda kaun tungud hay ginisa nga monggo ang anda dapli.
Nagmuno si Pitong sa ana asawa, “Kuon mo kaina wara ikaw ti inoglangkay?”
“Ti, wara gid man,” ang nagatingala nga sabat ni Puring.
“Ti, ano tana dya, ay?” ang pamangkot kang bana nga ginapakita ang pira ka nahut nga tul-an.
Ginbalikid nanda si Atong nga nagangisingisi nga nagasabat, “Giinhugasan ko man ra kina antis ko butang.”
“Fortunato, diin kaw naghalin?” Nagamudlo ang mga mata ni Puring.
Nagsabat si Atong nga daw ginahadlukan. “Sa patyo ....”
Gulpi nga nagtindug ang mag-asawa kag mansig dalagan sa bintana kag magluog kang anda mga tilauk.
- Katapusan -