Simana Santa: Kadarag-an ka Dyosnon nga Gugma
ni Danny S. Tabuyan
“Abaw grabi nga init ba! Daw Simana Santa!” ang kalabanan nga hurubatun sa mga tion nga nagabatyag kita kang kasingkal ka init sa panahon. Hay kalabanan masingkal kag nagabiti ang init sa Simana Santa, nga nagakaging ang palibot hay nasunog ka sirak ka adlaw, nga makuon natun nga amo gid dya ang putokputokan ka tag-irinit.
Sa mga pungsod sa Kasalpan nga bahin ka Kalibutan, kaangay sa Amerika kag Europa, manami kag maaliwanay ang panahon hay tig-urosbong ka mga tanum kag tigburukad ka mga bulak, tigpurugad ka mga pispis kag tigparamata ka mga sapat. Bag-o lang natapos ang tigraramig ang panahon nga ang mga tanum kag ang kalabanan ka mga kasapatan nagatururog kang madalum. Ang mga kahoy daw mga patay hay wara ti dahon ang andang mga sanga; ang mga kasapatan nga mga luyaw nagatiriskug sa karamig nga daw mga patay. Piro sa panahon ka tig-urosbong nagabalik ang andang kabuhi kag kapagsik.
Ang dyang darwa ka baliskad nga mga panahon ka darwa ka bahin ka kalibutan nagapahayag kang kamatuodan sa kahulugan ka Simana Santa. Ang kahulugan man kang Simana Santa nagatudo man kanatun sa riyalidad kang atun tagsa ka kabuhi. Ang tigraramig nagatugro sa kalibutan ka paglaum sa tig-urosbong kag ang tag-irinit nagatudo kanatun sa paglaum nga ang tag-uroran nagahirapit run.
Ang dya nga panahon nagapahayag indi lamang nga ginasulog natun ang pag-antus kang atun Ginuo, kundi nga atun ginasulog ang Misteryo Paskwal – ang misteryo kang kasakit, kamatayon kag pagkabanhaw kang atun Ginuo nga si Jesukristo nga amo man ang ginatawag nga Mistiryo kang Kaluwasan.
Ginasaulog natun tuig-tuig ang Mistiryo Paskwal indi bilang sangka hitabo sa marayu nga panahon ka maragtas, kundi sa paghimo kang hitabo, darwa ka libo ka tuig nga nagligad, nga mangin atun pirsonal nga inagman sa kadya kang atun panahon. Kaugalingun natun nga pagpakig-ambit sa mga kasakit nga gin-antus ni Kristo kag kaugalingon man nga pagpakig- ambit sa himaya kang anang pagkabanhaw.
Ang Simana Santa wara nagatapos sa kahapdi kang pag-antus ukon sa kadulum kang rulubngan kundi nagapadayon sa kasanag kang kadarag-an, nga amo ang himaya ka Anang Pagkabanhaw, nga amo man ang atun pagkabanhaw. Ang Dyos nagpakatawo agud nga mapahayag Nana ang kabuganaan kang anang gugma kanatun. Ginpili Na nga mag-antus agud ana agumun ang mga silot nga para raad kanatun tungud sa atun mga sala, kag mapatay, agud kita makaagum kang kabuhi nga wara ti katapusan.
Ang mga tion kang kasakit kang Ginoo amo man ang mga tion kang kadarag-an ka Anang gugma kanatun. Ang mistiryo kang kaluwasan amo man ang mistiryo ka gugma ka Dyos sa katawhan. Kon turukun kang kalibutan daw puro lang kapyirdihan kag kapaslawan kang Anang gugma ang nagakaratabo. Piro dyan mismo sa pagpaumud kag pagkasakit, ginapahayag kang Ginoo ang katumanan ka anang gugma. Tungud sa kabahul ka anang gugma, gin-ula na ang anang kaugalingun, bisan pa ang anang dyosnon nga pagkagamhanan agud lamang mapabutyag kag mapabatyag na nga anang wara ti kahurubsan nga gugma sa katawhan. Dyan pa lang sa anang pagbaton ka mga pagsikway kag pagyaguta, mga han-us kag mga tampa, pagpas-an kag paglansang kanana sa krus, nangin madinarag-un run ang anang gugma kag gintugroan na kang kahimpitan ang dya nga kadarag-an sa himaya ka anang pagkabanhaw.
Ano man ka singkal kang kainit kag katam-an kang karamig nga nagaabot as atun kabuhi, may rason kita nga magpadayon sa palaum sa kasulhay kang tag-uroran kag tag-urosbong, hay ang gugma ka Dios kanatun nangin madinarag-un sa wara ti katapusan. Ang Ginoo nabanhaw kang mahimayaun tungud sa kada isara kanatun!
Magkalipay kag magkasadya! Aleluya! Hay ang Ginoo nabanhaw! Aleluya!
- Katapusan -