Kilat
ni Emmy L. Masola
Tarum ang kurit ka gasagunson nga kilat. Makatiringil ang malawid nga pagragaak. Ang uran daw siit nga nagasaribo kay Caridad, nga nagadupahan sa tunga ka wayang kag nagasinggitan ka Latin nga parangadiun. Ang anang luha nga buta kang kaugut, nagadapun sa uran.
Pagkatapos ka orasyon nga Latin, nagsyagit pa gid, "Magabayad kaw ka mahal, Marcial! Ginasumpa ko sa agalun ko nga kilat!"
Daraga si Caridad. Bugtong nga bata kag nagbahul sa pagpagusto ka mga ginikanan, ilabi run gid ka anang tatay, ang amo-amo nga obersis sa baryo Kidlaban. Tanan nga gusto nabuul na luwas lang sa sangka importante nga tawo sa ana kabuhi: si Marcial – pangayaw nga maistro sa Primarya nga Eskwelahan kang Kidlaban. Tanda man lang darwa ang imaway pirmi hay ang prinsipal, darwa ka eskwelahan ang ginakaptan kag sa pihak nga eskwelahan nagaunay hay kulang ang manunudlo rugto.
Mabuut nga tawo si Marcial, amo nga una pa lang kita ni Caridad kana, nagustuhan na dayon. Dugang pa, manamit dya magraha. Ginasakup na pirmi si Caridad sa igma kag dungan tanda magkaun. Rugto nag-umpisa nga mahulog ang buut ni Caridad. Kon Sabado nagapanglatas tanda ka mga kabukidan ukon nagapahangin-hangin sa suba. Kon Domingo imaw tanda magsimba. Maatipanun si Marcial kay Caridad amo nga wara ti pugung-pugung nga ginpabutyag kang maistra ang ana baratyagun kay Marcial, sangka hapon nga nagapahangin-hangin tanda sa binit ka suba.
"Hahaha! Ginabalik ko lang ang mga manami mo nga ginapakita, Caridad. Pero bukut buut hambalun, may baratyagun ako para kanimo," ang makatingalahan nga sabat ni Marcial. "Ako? Mamalyag kanimo nga taga-putuk-putukan ka bukid?" padayon na nga may pagyaguta.
Daw tinakluban ka langit si Caridad. Ang maramig nga dupuy ka hangin daw kalayo nga nagasudlib kang anang liug pasaka sa talinga. Wara tana maanad nga ginadis-ayrihan, labaw sa tanan, ginakadlawan kag ginayaguta.
Wara kamaan si Caridad kon paano tana nakalab-ot sa balay kang lola na. Nagatururagay ang mga luha nga dumiritso sa kwarto nga mayor, ginbuksan ang baul, kag ginbaluskay ang itum nga libro hasta makita ang ginasagap nga orasyon. Wara ti purupaminsar, gin-umpisahan na insigida ang ritwal.
Brubhay, amat-amat nga nagdulum ang masanaaw nga langit. Nagtipon ang itum nga gal-um kag nagbunuk ang uran. Nag-umpisa magdaguub hasta nga nagarut ang pangilat. Nagdalagan si Caridad paagto sa tunga ka taramnanan kag padayon nga ginsambit ang Latin nga orasyon. Ginliwat-liwat hasta nga mag-isug ang langit. Nagarimpwal. Nagaragamak. Nagaaragay nga wara ti untat ang mabaskug nga uran.
Si Marcial nagbungkaras sa bato nga ana ginapungkuan kag malipayun nga nagpanaw pauli. Wara na mabatyagan ang tarum ka uran kag ang ugut ka langit hay ang paminsarun nagakunyag, nagahugyaw.
“Daw ano katam-is ang pagtimalus? Manong Doroy, kon diin kaw man kadya gusto ko ipamaan nga ang pagkatampalasan ni Caridad nabalik run kana. Ang mga tinaga nga nagpapin-ut kang imo tagipusuon kag nagtigbas kang imo kabuhi, amo man nga mga tinaga ang gintubluk ko sa anang dughan.”
Dayon man turasuk ka pinakaisug nga kilat, nagkamang sa uran kag nagkapol sa lawas ni Marcial.
- Katapusan -