Ang Pisngu
ni Arlene D. Nietes-Satapornvanit
Nabugtawan ni Migil nga nagapisngu-pisngu si Kandi nga anang asawa. Naglibug ang ulo na sa pagpaminsar kon andut nagahibi tana. Malawig ang pagpanumdum na kon ano ang sarang makapahibi kay Kandi sa kadya nga aga. Kinulbaan gulpi si Migil tungud nadumduman na ang bilin kang ana ugangan (tatay ni Kandi) antis sanda ginkasal. Klaro pa sa ana nga paminsarun ang limug ni Tatay Pablo.
“Indi mo gid pagpahibiun si Kandi. Kon paantusun mo lang man tana, ibalik mo run lang tana kanamun.”
Ginpamalhas si Migil sa ana nga nadumduman samtang nagdugang pa ang pisngu kang ana nga asawa. Mga tatlo pa lang sanda ka bulan nga ginkasal. Gani kon anoano run lang ang napinsaran ni Migil nga ana nahimo nga nakapahibi kay Kandi.
Nagliso tana kag ginkaptan ang abaga ni Kandi. Nagatalikod si Kandi nga nagatakilid.
“Ga, mayad nga aga,” ang bugno ni Migil kay Kandi.
“Mayad nga aga man, Ga,” sabat ni Kandi, ugaring wara nagliso agud atubangun si Migil, kag ang ana nga limug daw nagahibi man.
“Hmmm, wara gid ti haruk dyan?” yamuhat nga pamangkot ni Migil. Bisan nagayamuhat tana, sa ana nga dughan daw nakulbaan tungud sigi pa ang pisngu kang ana nga asawa.
Nagliso si Kandi kag ginharkan na ang pungyahun ni Migil. Nagayuhumyuhum man si Kandi nga nagapahid kang ana nga luha kag sip-on. Sigi pa ang ana pisngu.
Naglibug run gid ang ulo ni Migil. Nakita na nga bisan nagaluhaluha si Kandi, nagayuhum man gihapon. Natublag ang ana nga paminsarun kag gusto na nga maman-an ang rason. Ugaring daw nahadlukan man magpamangkot tungud basi kon tana ang pasibangdan ni Kandi kon andut nagahibi tana.
“Ga, may luha mata mo haw? Ano ang natabo man?” pamangkot ni Migil samtang ginapahid na kang ana nga alima ang luha ni Kandi.
Nagyuhum lang si Kandi kag sigi ang turuk kana. Nagdugang pa gid ang kulba kag hadluk ni Migil. Ano gid ayhan ang rason nga aga pa nagahibi run ang ana nga asawa?
“Wara mong,” sabat ni Kandi sa urihi, nga nagapisngu-pisngu pa gihapon kag nagaigham-igham.
“Sugidi bi ako. Basi manugid kaw to sa inyo nga ginpahibi ta ikaw,” sabat man ni Migil, “Basi bawiun kaw ni Tatay mo bala haw. Indi ta timo pagbalik to,” dugang pa gid ni Migil.
Nagharakhak si Kandi, asta nga nagruluha pa gid. Nagdugang libug kang ulo ni Migil. Nagpangramig ang ana nga lawas sa sunod na nga napinsar.
“Ay, ano natabo sa asawa ko man?” Indi na mapinsar ang gusto na nga pinsarun tungud hadluk tana nga basi magtuod.
“Ay, maan tana kanimo, Migil, kaw!” ang sabat ni Kandi nga sigi pa gihapon ang ana kadlaw. “Kon ano-ano tana nagasulud sa imo nga paminsarun. Nagabasa bay ako dya kang nobila ni Nicholas Sparks. Subu-subu gid abi mong. Ti, hibi takun, i!” ang dugang pa nga sabat ni Kandi kag ginkupkupan na ang ana nga bana kag gin-ituk.
Nakaginhawa kang madalum si Migil kag nagharakhak man kadlaw tungud nakalaman sa pag-ituk ni Kandi.
- Katapusan -