|
Ang mga gamay nga tawo nagaistar sa dulum, hambal ka mal-am. Ginhambalan ko ang pakaisa ko, “Sigi boksi ang solo.” Nag-oran kang kasanag. “Daw wara man ti pagbag-o,” hambal ko kana. “Gamay man giyapon kita, kag gamay ang pangabohi.” “Ti. patya run lang ang solo,” hambal ko liwat kana. “Wara man ti pagbag-o.” Ginpati na ako. Ginpirung ko ang mga mata ko. Amo man ana. Ang kadulum magapatobo ka mga bagay nga indi masarangan kang kasanag, hambal ka mal-am. Nabatyagan ko nga naglabug Ang akun nga mga alima. Amo man ang akun mga kahig. “Nagabahul ako! Nagabahul ako!” Singgit ko sa pakaisa ko. Pirit ko tana nga ginapabogtaw Piro madalum gid ang ana nga panorogon. Indi tanan nga kasanag para kanimo, hambal ka mal-am. Kon ako mangkoton Kon ano ang akun nadumduman Nagasulud sa paminsarun ko Ang kasanag ka bolan Nga amat-amat nga nagakamang sa dingding Pasulud sa balay Kasanag nga nagapakita kag nagapamaan Kon ano gid man ako Kon wara ang kadulum. |