Ako ang nagtangra nga sa mga mata may luha
Nagapanampuay, nagapamintana,
Nagapadalum kang pagpamalandong
Sa tinuro ka mga bitoon
Nga nagtaraktak halin sa langit
Nga daw sa mga luha kang kasakit.

Ayhan bala ang ginapadalman
Kang wara ti pahuway ko nga paminsarun,
Amo ang paghulat kag pag-angan-angan
Kang pagbalik mo, akun katipan?
Basi pwidi pa lang ikaw dakpun
Sa dya nga tinuro ka mga bitoon?

Mga bitoon nga kon sipad-sipadun,
Maaninaw nagriligad nga mga dinag-on.
Kag sa tinuro ka dya nga manintuk nga handumanan,
Mataud liwan bugtong nga pangako kanimo ginbuy-an.
Dali run rugya kag magbalik sa akun tampaan.
Kanakun mo maagum, gugma nga wara ti katubtuban.

Ang sonata ka paghigugma sa uyahun kang kagab-ihun
Daw turo ka uran nga tumapik sa tagipusuon.
Kadya, nagahininghining nga daw mga brilyanti,
Sa kahoy nga mangga, nga kauna, atun nga krismas tri
Ang kada igpat daw mga bitoon
Daw kubakuba nga ginatago nga baratyagun.

Ginapamatian kag ginaturukturuk ko lang ikaw
Akun hinigugma bisan pa man masyado kaw ka rayu.
Daw hanihani lang ka mga gagmay nga balud sa dagat
Nga kanakun, pirmi lang nagapanukma.
Ginapamangkot sa kada ginutlu ka panahon:
Ako ayhan padayon nagahigugma bisan napaslaw sa handum?

Nagakahidlaw nga mga yuhum sa akun mga mata;
Daw parihas lang ka ispiho nga nagatubangnay kita
Sa kalipay man ukon sa tuman nga kasubu
Kang sarang masakitan nga mga baratyagun
Rugya ako sa gihapon nga kanimo mapaangga,
Makaimaw kaw lang sa wara ti katapusan nga pag-atipan.